Battleship & Cabin In The Woods

Battleship(2012)

Kali kedua menonton filem ni kerana terpaksa bawa anak buah aku tonton filem (aku mahu bawa dia menonton The Hunger Game tapi dah habis) membuat aku tertidur. OK, ada beberapa rujukan daripada formula kitar semula yang agak menghiburkan ini, sesiapa yang sudah melayan makhluk asing memerangi dunia ID4, Armageddon watak lelaki dan wanita cantik dalam konflik satu lapis dibumbui kejujuran serius, dan kamera dan kesan bergolek The Transformers, akan terhibur dengan filem sai-fai campur aksi ini yang penuh rencah emosi dan hiburan, cukup dengan seorang watak romantis (hero) yang kanak-kanak nak ikut sebab rasa kool dan jujur. Kejujuran filem ini menyerlah dan ianya kerja selamat mana-mana filem formulaik. Aku menyukai filem ini kerana "Malaysia" diucapkan oleh Liam Neeson (antara negara yang menyertai himpunan tentera laut dunia dalam plot awal filem) dan menangkap bendera Malaysia dipaparkan sebelah bendera negara lain pada adegan bolasepak. Tapi bendera Amerika (yang sama bentuk dengan Jalur Gemilang kita) lebih banyak, seakan-akan menyelubungi setiap adegan filem, menyatakan dengan gah, hey Amerika tetap hero dunia weh, walau apa pun terjadi. Tahniah kerana menonton sebuah lagi hasil propaganda Amerika menyampaikan keagungannya. Babak paling kool buat aku ialah bila orang tua veteran tunjuk "hah, budak-budak, macam ni lah cara nak berperang, kau faham?" Agenda jujur filem untuk kembali kepada semangat patriotik orang lama.

The Cabin In The Woods(2012)

Ah, dan ini sebuah filem anarkis, seperti biasa, dibawa dan ditulis oleh pencipta francais Buffy/Firefly yang amat disembah oleh Vovin (Nazri M. Annuar, penulis skrip Karipap-karipap Cinta), Joss Whedon, ianya sesuatu yang berlawanan dengan filem di atas. Bini aku yang menontonnya jadi pening kerana melihat terlalu banyak darah (dia bekerja di hospital, kau bayangkan, dia kata, kerana aksi pembunuhan filem ini memualkan, erm, tahap dia lah, aku OK

je). Filem ini amat seronok kepada sesiapa yang layan sastera HP Lovecraft (rujuk The Mist) dengan falsafah "Ctulhu", dan siapa ada menonton Hellraiser (whoah, ada Cenobites!), The Evil Dead, genre slasher dan tipikal sekumpulan orang ke kabin tengah hutan yang akan dikerumuni pembunuh jinjang. Apa yang aku suka tentang filem ini (dan sesuatu yang kau boleh agak daripada Whedon jika kalian menonton siri sai-fai Dream House, ah, ada berkenaan dengan kondisi yang mengawal dalam satu ruang yang tertutup, ini suatu eksperimen sosial yang menarik) ialah lawak-lawak kureng Whedon dalam keseriusan dan seram filem ini (contoh bagaimana para saintis di bawah tanah tidak ambil pot dengan keseriusan agen atas tanah) serta pelanggaran klise dalam genre slasher (khusus pemilihan mangsa). Setakat itulah yang aku perlu nyatakan kerana kalau aku teruskan, akan ada yang akan menuduh filem ini "melanggar aqidah" dan seterusnya dikecam JAKIM. Yeap, filem ini memang lawak p**** Whedon terhadap pemikiran, sains dan agama. Dan lawak paling besar ialah, bila masyarakat Amerika mula pandai, dunia akan kiamat.